Bang om fouten te maken (en dan gebeurt het juist!)
“Hoi, ik ben Peter,” zegt hij, “Ik doe al jaren aan spinning op een andere sportschool bij een hele goede instructeur. Die les gaat helaas stoppen. Dus ik kom het hier eens uitproberen.”
Ik voel de spanning
Meteen voel ik het gebeuren: overal spanning en de druk om me te bewijzen. Wat er ook gebeurt, ik moet dit wel goed doen en laten zien dat ik ook een goede instructeur ben. Fit en sterk en motiverend. De twijfel is er ook onmiddellijk. Ben ik eigenlijk wel een goede instructeur? Waarschijnlijk was die andere veel beter dan ik.
En ik ben ineens de choreografie kwijt
Terwijl ik mijn eigen fiets instel en nog wat andere deelnemers begroet, ben ik nog steeds in gedachten bezig met Peter en wat hij van me zal vinden. Tijdens de eerste liedjes van de les denk ik heel erg na over wat ik zeg en wat ik doe. Het voelt krampachtig en gemaakt. En dan ineens ben ik de choreografie volledig kwijt, voor een volle zaal. Ik weet niet meer waar we zijn in de muziek en wat we moeten doen.
Juist als je goed wilt doen, gaat het fout
Nu geef jij waarschijnlijk geen les op een sportschool. Maar wat ik hierboven beschrijf, herken je vast. Het gebeurt zomaar, als er mensen om je heen zijn die heel erg overtuigd lijken van zichzelf. Naast hen voel je je klein. Juist omdat jij probeert het goed te doen en je te bewijzen, loopt het niet zoals je graag zou willen. In jouw ogen helemaal fout. Je doet iets heel anders dan je normaal doet. Je staat met je mond vol tanden of je denkt: wat zeg ik nu weer?!
Laat fouten maken nu net het ergste zijn wat er in jouw ogen kan gebeuren. Je zou je er niet zoveel van willen aantrekken en ‘gewoon’ jezelf willen zijn. Maar dat blijft lastig!
Ik kraakte mezelf bij voorbaat al af
Op het moment dat ik mijn choreografie kwijt was, realiseerde ik me dat ik mezelf gek maakte met negatieve gedachten. Ik was mezelf al aan het afkraken, zonder dat daar een reden voor is. Denken voor de ander is nooit een goed idee en zeker niet als je jezelf daarmee naar beneden haalt. Zoals iemand een keer tegen me zei: doe niet zo vinnig tegen jezelf!
Tot ik besloot liever voor mezelf te zijn
Tijdens die spinningles besloot ik dus liever voor mezelf te zijn, toen ik die fout maakte. Het leek alsof ik iets van me afgooide. Ik haalde diep adem, maakte een grapje, keek de zaal rond en ik besloot weer te gaan doen wat ik normaal altijd doe. De motiverende, verbindende instructeur die iedereen naar het einde van de les praat was weer terug.
Nooit denken voor een ander!
Na afloop van de spinningles kwam Peter naar me toe: “Bedankt, het was leuk. Lekkere vibe breng jij!” Zo zie je maar weer. Nooit denken voor een ander!
Als jij een fout maakt, ben je dan ook zo streng en onaardig voor jezelf? Of kun je erom lachten en denk je: volgende keer beter!